Do, si, sol, mi. Ik voel me als een slang en ook wel een beetje als de koning van de wereld.
Wie wilt er eigenlijk koning zijn van deze wereld?
Zodra ik de deur open en ik het licht aandoe verdwijnt dit euforisch gevoel wel snel. Zo snel als een haai van een dolfijn vlucht. Kutmetafoor. Hoofdpijn. Mijn tanden voelen alsof ze er dadelijk uit gaan vallen op hetzelfde moment dat mijn tandvlees gaat ontploffen. Hopelijk gebeurt dit niet. Het toilet, daar moet ik nu naartoe. Riem los, broek open en plassen maar!
Nog steeds tandpijn. Mijn naam is Jan Klemtoon en ik maak er een einde aan. Shit... een banaan.
Maar nu genoeg getypt, ik ga eens verder met mijn leven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten