zondag 29 januari 2012

De "Karma Police" zou eens een grote opkuis moeten doen. (deel III)

Doemscenario's. Dat was de titel van het hoofdstuk in het boek waar ik over de zonnewind en zonnestorm had gelezen. Zoals in mijn vorig bericht beschreven zou een zonnestorm elk elektrisch toestel defect maken.
Om alles terug op te bouwen zou heel erg lang kunnen duren. Allerhande doemscenario's begonnen zich toen in mijn hoofd af te spelen.
Stel dat het dertig jaar zou duren om terug een eerste elektriciteitscentrale volledig bedrijfsklaar te krijgen. Dertig jaar lang zullen we dan als een semi-Middeleeuwse beschaving moeten leven. Ik zou hier een waslijst kunnen neerschrijven met alle luxe die ons zal ontbreken, maar de meer essentiĆ«le vragen die dan in mij opkomen zijn de volgende.

Zal er een evenwicht ontstaan tussen arm en rijk? In een maatschappij die ondenkbaar is zonder elektriciteit zal de macht en rijkdom van veel mensen vervallen. En hoe meer vermogen je bezit, des te groter het verlies zal zijn.

De tweede vraag waar ik mijn gekrulde bol mee pijnig is of de mensen terug dichter bij elkaar zullen groeien? Tijdens de desbetreffende catastrofe zal er veel paniek en chaos zijn. Iedereen zal steun moeten zoeken bij malkaar. Anderzijds spelen er in mijn hersenpan post-apocalyptische scenario's af waar mensen misbruik maken van de situatie.

Zoals de titel van deze trilogie al impliceerde zou ik het misschien beter vinden voor de wereld als zo een zonnestorm onze blauwe gehaktbal zou bereiken. Dan wordt het vuil misschien eens weggeveegd. Ter andere zijde zou ik niet meer kunnen bloggen, dus laten we maar hopen dat een groepje ingenieurs iets uitvindt om een zonnestorm af te weren.

Maar nu genoeg getypt, ik ga gedichten lezen...

dinsdag 17 januari 2012

De "Karma Police" zou eens een grote opkuis moeten doen. (deel II)

Waarom vond ik het jammer dat we terug stroom hadden op de beruchte dag waar ik in mijn vorig bericht over geschreven had?
Het toeval wou nu dat ik net de avond ervoor in een boek had gelezen over een zonnestorm. Vereenvoudigd uitgelegd straalt de zon deeltjes uit die schadelijk zijn voor al onze elektrische apparaten. Deze deeltjes worden afgeweerd door het magnetisch veld van de aarde. Aan de noord- en zuidpool gebeurt die afwering veel minder. Daar kunnen we dan ook de fenomenale aurora borealis respectievelijk aurora australis waarnemen.
Nu bestaat er een kans dat deze deeltjes toch binnen onze atmosfeer dringen. Dit is al eens voorgevallen in 1859. Vermits er nauwelijks elektrische apparaten bestonden was de enige opmerkelijke schade deze van de Trans-Atlantische telegraaflijn tussen Amerika en Europa.
En dan nu ter zake.

Het magnetisch veld van onze blauwe gehaktbal begeeft het een seconde. De zonnewind breekt door onze atmosfeer. We aanschouwen een aurora in onze achtertuin. Doch, simultaan begeven al onze elektrische toestellen het. Mijn mobiele telefoon doet niets meer, de televisie stinkt naar verbrand plastic. Ik wil de radio inschakelen maar deze geeft ook geen enkele respons. De paniek slaat toe en totale chaos breekt uit.

Op hetzelfde moment is een schapenhoeder in Afghanistan verbijsterd van de aurora. Na dit spektakel te hebben aanschouwd keert hij terug in zijn berghut om soepgroenten te snijden. Hij steekt zijn vuur aan met een lucifer en vult zijn glas met haft mewa.


Maar nu genoeg getypt, ik ga kijken welke nieuwe GSM ik ga kopen...