Insomnia

Ik heb vandaag de film "Taxi Driver" gekeken. De film draait rond Travis Bickle, gespeeld door Robert De Niro. Travis is een ex-marinier en Vietnamveteraan die problemen heeft om in slaap te vallen. Daarom komt hij op het idee om dan maar de nachtdienst te draaien als taxichauffeur.

Toen schoot een gedachte in mijn hoofd die ik vroeger ook wel vaker heb gehad.
"Hoe zou de wereld er uitzien als mensen geen slaap nodig hadden." Natuurlijk is slaapdeprivatie ongezond maar bij mijn vraag beschouw ik het slapen dus als iets dat zogezegd niet zou bestaan. Alsof het niet nodig zou zijn dat onze hersens minstens acht uur per dag moeten rusten.
Hier hebben we al iets gevonden, namelijk acht uur extra per dag. Dit is het gemiddelde dat ik slaap per dag, dus ik ga dit gemiddelde nemen als standaard voor mijn volgende berekening. De gemiddelde mens leeft ongeveer 40 jaar. 40 jaar x 365 dagen x 8 uur = 116800 uur of ongeveer 4867 dagen of ongeveer 13 jaar extra die we zouden kunnen "benutten".
Een ander iets wat er dan door mijn hoofd spookt is hoe men "dag en nacht" dan zou indelen. In principe zou een nachtwinkel bijvoorbeeld helemaal niks speciaals meer zijn, want wakker blijven is toch geen probleem. Ik denk dat alle winkels 24/7 open zouden blijven. Maar dit is maar een kleinigheid van wat er anders zou zijn. Ik zou hier nog 1001 speculaties kunnen neerschrijven, maar waar zou dit uiteindelijk naartoe leiden? Als ik zorg dat ik 53 wordt en de gemiddeld geschatte leeftijd van tegenwoordig overschrijdt ben ik al blij genoeg.

Maar nu genoeg getypt, ik ga Krizia op een Dr. Pepper trakteren...

Zo voel ik mij soms toch wel.

Gevangen in een net. Ik doe wat ik wil? Misschien maak ik mijzelf gewoon wijs dat ik doe wat ik wil. Ik wil misschien dingen doen die ik niet mag doen. Ik voel me vrij, zeg ik? Ik ben gewoon een marionet. Een visser gooit een net over mij heen. Op de markt beland ik, als koopwaar. Vijf euro per stuk! Of schat ik mijzelf te laag in? Of misschien te hoog? Dat zou wel leuk zijn, dat ik meer waard zou zijn dan ik denk.

Maar nu genoeg getypt, ik ga slapen...

Natuurlijk!

Ik heb nooit het begrip "kunststof" verstaan. Het impliceert dat de desbetreffende stof niet echt is. Alsof het op een onnatuurlijke manier verkregen is. Nu zegt mijn vriend, die Van Dale heet, het volgende over kunststof: "kunst·stof de; v(m) -fen langs chemische weg verkregen grondstof."
Mooi toch? Als je het mij vraagt is chemie een wetenschap, en wetenschap en natuurkunde zijn quasi synoniemen. Dus een kunststof is eigenlijk niet zo kunstmatig als men beweert.
Zijn andere dingen die men onnatuurlijk noemt dan wel zo onnatuurlijk zoals gezegd wordt? Wij mensen verschillen eigenlijk toch niet zoveel van dieren. Als je ons van bovenaf bekijkt zijn wij net als een bende miertjes. Wij doen onze alledaagse dingen. We zorgen voor eten, of laten ons voederen door anderen. We planten ons voort en sterven. Werkers en koninginnen. Bijen maken bijenwas en honing, wij maken ons zogenaamde "kunststoffen" die in onze Fanta zit, zodat deze langer bewaard kan worden. We leven door deze kunstmatige stoffen dan misschien 5 minuten minder lang, maar misschien bewaren we die 5 minuten tegelijkertijd omdat we niet opnieuw een Fanta moeten kopen omdat deze vervallen is.
Waar wil ik naartoe gaan met mijn verhaal dat zich nogal in verschillende kanten verspreidt als de kogels die een pas afgeschoten hagelpatroon verlaten?
Volgens mij bestaat er niets onnatuurlijk. Alles is natuur. Wij mensen zijn ook natuur. Als we een baby maken, dat een simpel gevolg is van coïtus, dan is dat natuur. Als we polyethyleen maken, dan is dit een misschien niet zo simpel gevolg van het feit dat we ruwe aardolie hebben verwerkt via een chemisch proces.
Alles is natuurlijk!


Maar nu genoeg getypt, ik ga verder lezen in "Hoor je beter in het donker"...

Blog voor iedereen!

Mijn blog was eerder privé. Het was niet zo dat niemand mijn blog kon zien, maar er wisten maar een handjevol mensen van mijn blog. Nu heb ik op aanraden van een vriend besloten om mijn blog "openbaar" te maken.
De reden dat ik dit eerst niet deed was omdat ik vind dat er nogal "persoonlijke" dingen instaan. Hier en daar een nogal pessimistische gedachtegang waar ik mij misschien wel een beetje om schaam. Hoewel dat eigenlijk is hoe ik soms denk.
Waarom zou ik dan een blog maken als ik toch liever niet wou dat andere mensen het zouden lezen? Deze blog fungeert een beetje als een soort dagboek voor mij. Ik lees graag de dingen die ik vroeger dacht nog eens terug.


Nu is dit blogbericht wel verre van pessimistisch. Het gaat hier namelijk om het onderstaand filmpje dat ik net ongeveer een kwartier geleden heb voltooid. Geniet ervan!

Maar nu genoeg getypt, ik ga Dinokoeken eten...

De ironie van een wimper.

Een wimper heeft als functie vuiltjes uit je ogen te houden.
Soms is diezelfde wimper het vuiltje in je oog.