Maar goed dat we egoïstisch zijn.

Want uiteindelijk is elke actie die we uitvoeren naar onszelf gericht. Als je nu een psychopaat bent die graag mensen hun knieschijf uitsnijdt en dat knieschijfje naderhand als balletje gebruikt voor een spelletje tafeltennis of als je als vrijwilliger de hongerigen voedt. Je doet het alleen maar omdat je jezelf dan goed laat voelen. Nu wil ik deze twee verschillende persoonlijkheden niet over dezelfde kam scheren. Ik prefereer het vrijwillig gedrag. Let op hoe ik het woord vrijwillig gebruik, en niet "onzelfzuchtig". We strelen allemaal ons ego, al is het maar op verschillende manieren. Het leuke hieraan is de diversiteit aan persoonlijkheden. De ene persoon vindt het bevredigend om een rondje te fietsen terwijl de ander liever zichzelf de kop in laat slaan met een 18de eeuwse luster.
Maar nu genoeg getypt, ik ga koekjes eten...

Wij weten van niets...

We beseffen pas wat ademen betekent als we verkouden zijn.
We beseffen pas wat een bas is als ze er niet meer is.
We beseffen pas hoe we iemand nodig hebben als we die persoon missen.

Maar goed dat we niet beseffen hoe het leven was als we eenmaal dood zijn.