donderdag 13 oktober 2011

Bijbelverhaal

Het is maandagochtend. Ik sta op de weegschaal, naakt. Er verschijnt een getal dat niet overeenkomt met mijn verjaardag. Dan stapt zij op de weegschaal, ook naakt. Ze gilt van blijdschap. Ik begrijp niet waarom. Dat heeft ze ook door. "Je bent je er niet van bewust, hé?", zegt ze. Ze geeft me een appel terwijl ze de volgende woorden uitspreekt: "Eet deze appel, dan zal je alles weten." Ze zei het alsof ze er al maanden op had geoefend.
Ik nam een hap uit de appel. Het was geen speciale appel trouwens. Hier en daar waren er zelfs al kleine vlekjes omdat de vrucht zijn rijpe periode aan het voltooien was. "En, voel je er al iets van?", vroeg ze ongeduldig.
"Ja hoor, nu weet ik wat je bedoelt!", riep ik heel overtuigend. Ik wou haar doen denken dat ik de waarheid sprak, wat eigenlijk niet zo was. Doch, ik had wel degelijk een nieuwe kracht verworven. Ik kon doen alsof.
Ze glimlachte omwille van mijn antwoord en doofde haar sigaret in mijn rechteroog. "Heb ik je pijn gedaan?"
"Het gaat wel, alleen zie ik niets meer door dat oog."
"Wacht maar, ik zal je verzorgen! Hou je hand even op je rechteroog en wacht enkele minuten."
Hierop stak ze een tweede sigaret aan, rookte deze half op en doofde deze in mijn linkeroog.
"Ik denk niet dat ik me hierdoor beter zal voelen..." Ik begon te huilen.
Haar antwoord op deze reactie luidde als volgt: "In deze wereld kan je maar beter blind zijn, anders overleef je het niet."

Maar nu genoeg getypt, ik ga doen alsof mijn typische oneliner hier altijd al heeft gestaan...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten