Vandaag (ofja, eigenlijk gisteren, want het is al na twaalf uur) voelde ik me niet zo goed. Hetgeen eerder vreemd is als je bedenkt dat het academiejaar voorbij is sinds vandaag. De vakantie begint. Om een of andere reden zat er een knoop in mij. Ik had nood aan introspectie. Ik wou weten wie ik was, waar ik sta en of ik wel echt leefde. Mijn manier hiervoor was een lange wandeling. Ik weet dat ik leef, de pijn in mijn benen is hier een bewijs van. Op de andere vragen heb ik geen rechtstreeks antwoord gevonden, maar ik kan weer even verder. Tijdens zo een lange wandeling kan ik namelijk blijven nadenken en het lijkt altijd even dat mijn ziel mijn lichaam verlaat.
Het was een openbaring van zo'n twee en een half uur (van 20:45 tot 23:15).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten